W kolejnej powieści dotyczącej rodziny MacGregorów i Campbellów poznajemy Cybil Campbell i Prestona McQuinna. Dwudziestoczteroletnia Cybil Campbell jest córką artystów: Granta i Genviéve i właściwie podążyła ścieżką ojca. Jest także artystką, ale w odróżnieniu od ojca, emanuje radością i słońcem, zawsze dostrzegając w ludziach to, co najlepsze. Jest kobietą samodzielną, otwartą, życzliwą i od trzech lat mieszka w Nowym Jorku. Jednak od zaledwie tygodnia mieszkanie naprzeciw niej zajął przystojny, ale ponury sąsiad, jakim był właśnie trzydziestoletni Preston. Kobieta za namową przyjaciółki (też z tego bloku) postanawia poznać nowego lokatora. Mężczyzna nie jest jednak zainteresowany pogawędkami i z determinacją broni swojej prywatności. Cybil tak łatwo się nie poddaje i postanawia obalić ów wzniesiony mur cynizmu.
Cybil
ma
niezwykle żywy temperament, jest energiczna, towarzyska i nie może do
końca zrozumieć
zachowania Prestona. Tworzy sobie zresztą własne wyobrażenie mężczyzny
jako biednego
muzyka bez grosza. Chce mu pomóc, ale gdy dowiaduje się przypadkowo
prawdy, czuje się bardzo zraniona i zażenowana. W rzeczywistości Preston
jest znanym dramatopisarzem na Broadwayu,
który korzysta z mieszkania w Nowym Jorku, wynajętego mu przez Daniela
MacGregora, do czasu zakończenia remontu jego domu w Connecticut. Z
czasem Cybil
udaje się wydobyć z mężczyzny, to co najlepsze. Preston z kolei zdaje
sobie
sprawę z tego, że jednak zdolny jest znów do głębszych uczuć, choć
oczywiście na początku liczy na związek bez zobowiązań. Cybil to jednak
kobieta, która ceni sobie wiele ważnych i zapomnianych wartości.